Όταν ο σχεδιαστής οραματίστηκε αυτή τη φουτουριστική δημόσια βιβλιοθήκη, η πρόθεση δεν ήταν απλώς να δημιουργήσει ένα κτίριο, αλλά να δημιουργήσει ένα ζωντανό, αναπνευστικό εορτασμό των βιβλίων. Περισσότερο από ένα αποθετήριο γνώσης, αυτός ο χώρος φαντάστηκε ως ένα περιβάλλον που εμπνέει δέος, προσκαλεί την περιέργεια και προσφέρει ηρεμία, ένα πραγματικό ιερό για το μυαλό.
Η ιδέα παίρνει την άμεση αναγνωρίσιμη μορφή ενός ανοιχτού βιβλίου, ένα σύμβολο τόσο διαχρονικό όσο η πράξη της ίδιας της ανάγνωσης. Αυτό δεν ήταν τυχαία μεταφορά. Το ανοιχτό βιβλίο αντιπροσωπεύει το άνοιγμα της ανταλλαγής γνώσεων, της ελεύθερης ροής ιδεών και των απεριόριστων δυνατοτήτων που παρέχει η μάθηση. Οι σαρωτικές, καμπύλες μορφές του μιμούνται την ήπια στροφή των σελίδων σε κίνηση, ενώ οι φωτιζόμενες γραμμές στην οροφή προτείνουν γραπτό κείμενο, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι η ιστορία ζωντανεύει ακόμη και από απόσταση.
Σχεδιαστής: Thilina liyanage
Το ισόγειο της βιβλιοθήκης υποστηρίζεται από ένα τολμηρό σύστημα σκυροδέματος, προσφέροντας ολόκληρη τη δομή μια αίσθηση έλλειψης βαρύτητας και σύγχρονης κομψότητας. Αυτή η επιλογή σχεδιασμού όχι μόνο ενισχύει το φουτουριστικό όραμα, αλλά ανοίγει επίσης επεκτατικούς χώρους όπου οι αναγνώστες μπορούν να κινηθούν ελεύθερα, να κάθονται άνετα και να χάσουν τους εαυτούς τους χωρίς να αποσπούν την προσοχή τους. Η αλληλεπίδραση ρευστού της αρχιτεκτονικής με φυσικό φως εμπλουτίζει αυτό το άνοιγμα, περιτυλίγοντας τους επισκέπτες σε μια ζεστή και φιλόξενη ατμόσφαιρα.
Οι “σελίδες” του ανοιχτού βιβλίου είναι στην πραγματικότητα οι διαφορετικοί όροφοι της βιβλιοθήκης. Ο καθένας είναι κατασκευασμένος με ακρίβεια και περιλαμβάνει χώρους μπαλκόνι για τους επισκέπτες να βγαίνουν έξω, να απολαμβάνουν σαρωτική θέα στην πόλη και να αναπνέουν στον καθαρό αέρα, να επεκτείνουν την εμπειρία της ανάγνωσης πέρα από τέσσερις τοίχους. Στο έδαφος, οι υπαίθριες περιοχές σαλόνι με άνετους καναπέδες προσφέρουν την ευκαιρία να διαβάζουν κάτω από το φυσικό φως ή απλά να χαλαρώσετε στο αεράκι.
Η οροφή συνεχίζει την ποιητική μεταφορά, τα λεπτές ανοίγματα επιτρέπουν στο φως της ημέρας να πλημμυρίσει στο εσωτερικό διατηρώντας παράλληλα την εντυπωσιακή εξωτερική αισθητική. Στο φως της ημέρας, η φόρμα διαβάζει σαν γράμματα που είναι εγγεγραμμένα σε ένα τεράστιο βιβλίο. Τη νύχτα, ο φωτισμός προσβάλλει αυτές τις γραμμές, υπογραμμίζοντας δραματικά τα περιγράμματα της αρχιτεκτονικής.
Από το μπροστινό υψόμετρο, η δομή που μοιάζει με το βιβλίο παίρνει ένα δεύτερο στρώμα νόημα. Η σιλουέτα του μοιάζει με ένα δέντρο, ένα καθολικό έμβλημα ανάπτυξης, γνώσεων και ζωής. Αυτή η στοχαστική στρώση συμβολισμού συνδέει την πράξη της μάθησης με την οργανική, συνεχώς αυξανόμενη ανάπτυξη.
Κάτω από τις ανυψωμένες “σελίδες”, ο σχεδιασμός δημιουργεί προστατευμένους χώρους για κοινοτικές συγκεντρώσεις, χώρο στάθμευσης και την κύρια είσοδο. Οι επισκέπτες φτάνουν στην καταπραϋντική παρουσία ενός μεγάλου χαρακτηριστικού νερού, το οποίο θέτει έναν ήρεμο, αντανακλαστικό τόνο από την αρχή.
Ακόμα και το όνομα της βιβλιοθήκης είναι ενσωματωμένο έξυπνα στην πρόσοψη, ένα στοιχείο “σελιδοδείκτη” αναδύεται μεταξύ των αρχιτεκτονικών σελίδων, ενισχύοντας το θέμα ενώ λειτουργεί ως οπτική άγκυρα για την ταυτότητα του κτιρίου.
Η “σπονδυλική στήλη” του βιβλίου, το κεντρικό κατακόρυφο στέλεχος, χρησιμεύει ως συνδετική καρδιά της βιβλιοθήκης, συνδέοντας το αμφιθέατρο από τη μία πλευρά με τις αίθουσες ανάγνωσης της βιβλιοθήκης από την άλλη. Οι ανυψωμένες γέφυρες διασχίζουν αυτόν τον κεντρικό χώρο, επιτρέποντας στους επισκέπτες να βιώσουν την αρχιτεκτονική από μέσα καθώς κινούνται μεταξύ των δύο φτερούγες.
Κάθε απόφαση σε αυτό το σχέδιο είναι σκόπιμη, ένας τρόπος για να τιμήσει τη διαχρονικότητα των βιβλίων ενώ αγκαλιάζει τη νεωτερικότητα. Πρόκειται για ένα κτίριο που φοράει τον συμβολισμό του ανοιχτά, αλλά το εκτελεί με λεπτή πολυπλοκότητα, εξασφαλίζοντας ότι δεν είναι απλώς ένας λειτουργικός χώρος, αλλά μια αρχιτεκτονική δήλωση.
